Door de eerste selectiewedstrijd van de KNSB direct te winnen, verzamelde kunstrijder op de schaats Didier Dijkstra al voldoende punten om zich te verzekeren van een startbewijs voor het Nederlands Kampioenschap dat in februari 2019 plaats zal vinden op de Uithof in Den Haag. De 13-jarige Utrechter zal zich daar meten met de besten van het land in de categorie Advanced Novice. ‘Er komen nog wedstrijden in Utrecht en Leeuwarden, maar door de winst in Alkmaar heb ik mij al geplaatst voor het NK. Toch wil ik in Utrecht ook graag winnen.’
Kunstrijden op de schaats vindt Dijkstra veel leuker dan tal van andere sporten. ‘Vanaf het moment dat ik mijn zus zag rondrijden op de kunstschaatsen, wist ik het zeker. Dat wilde ik ook.’ Op 7-jarige leeftijd bond hij de ijzers onder om het gladde ijs op te stappen. Inmiddels maakt hij dubbele axels en gaat hij op zoek naar de triples en wellicht wel de viervoudige sprong. ‘Binnen twee jaar wil ik vijf sprongen beheersen. Dat vraagt veel training. Heel veel training.’
Tegen de tijd dat hij het allemaal onder de knie heeft, zal Didier Dijkstra de overstap al gemaakt hebben naar de junioren. De stap naar de senioren maakt hij zeer waarschijnlijk nog ruim voordat hij 18 jaar oud wordt. ‘Over twee maanden word ik 14 jaar, wanneer ik 16 jaar ben, wil ik die stap wel maken. Het is nu vooral zaak om de technieken en sprongen verder uit te breiden door de accenten anders te leggen.’ Daar helpt de Canadese specialistentrainster Manon Perron hem in deze periode bij.
Dordrecht
In Dordrecht heeft Dijkstra zijn eigen trainer maar daarnaast is Perron er kortstondig bij. ‘Dat is leuk, daarnaast is het goed om te blijven groeien’, zegt hij zelfverzekerd. De wil om te groeien en het maximale er uit te halen, is er bij het talent dat in een iPad-klas van het Leidsche Rijn College zit. Zijn moeder ondersteunt hem waar nodig. ‘Vier keer in de week rijden we naar Dordrecht voor de training. Het is soms goed plannen maar ik heb het er graag voor over.’ Zelf houdt ze het bij het vanaf de kant bekijken hoe het gaat. ‘Ik kan redelijk vooruit schaatsen op het ijs maar daar blijft het bij. Meer kan ik maar beter niet doen”, lacht moeder Dijkstra. De Utrechtse kunstschaatser wisselt de korte kür af met de lange kür. ‘Vaak is het de ene dag de korte kür en de andere dag van een wedstrijdweekend is dan de lange kür.’
Als klein jongetje begon hij bij KVM in Utrecht, nu traint hij fulltime bij Kunstrijvereniging De Drechtsteden in Dordrecht. ‘Ik train gemiddeld vijftien uur in de week en dan komen de wedstrijden er nog bij, de reistijd dan nog niet eens meegerekend. Vaak eten we onderweg in de auto wat. De vereniging heeft een grote wedstrijdgroep die op allerlei niveaus deelneemt aan zowel nationale als internationale wedstrijden. Daar kan ik continu blijven groeien, dat is wat ik voor ogen heb en waar ik voor ga’, geeft hij onomwonden aan.
Het laatste jaar schoten de buitenlandse wedstrijden er door privé-omstandigheden bij in, vanaf 2019 wil hij die bijzondere wedstrijden graag weer schaatsen. Ambitie en plezier gaan bij het jonge talent hand in hand. ‘Het kunstschaatsen is een sport waarin veel trainingsuren nodig zijn en die stop ik er dan ook graag in. Ik wil namelijk altijd op het hoogste treetje staan.’ De ultieme droom van de scholier is om deel te nemen aan de Olympische Spelen. ‘Welke sporter wil dat nou niet’, zegt hij bijna vragend. ‘Ook zou ik graag meedoen met Holiday on Ice, dat lijkt me een leuke bijbaan. Dat vind ik zo mooi, wanneer ik daar zou mogen schaatsen.’
TU Delft
Ondanks zijn dertien jaar weet hij wat hij wil. Dat is net zo op het gebied van school. ‘Ik wil mijn VWO-diploma halen om daarna richting de universiteit te gaan. Aan de TU in Delft wil ik Technische Informatica willen studeren.’ Op het ijs echter wil hij het technische aspect vooral in de praktijk laten zien. ‘Het springen vind ik het leukst, maar dat is in de sport ook direct het moeilijkst. Bij het kunstrijden zijn sommige elementen verplicht. Bij de korte kür zoek ik vaak krachtige muziek zoals die van de film Batman, dat is een beetje donkerachtig. Maar bij de lange kür hoort juist vrolijke muziek. ‘Singing in the Rain’ vind ik daar heel mooi bijpassen dus die muziek gebruik ik bijna altijd.’
Zijn liefde voor de sport is groot; hij weet dat hij ook veel moet laten om maximaal te presteren. ‘Dat is de realiteit van topsport. Ik ben een beweeglijk kind, kan ook echt mijn energie kwijt op het ijs, maar wanneer ik een dagje vrij heb, dan vind ik bankhangen ook wel lekker.’ Om daar direct aan toe te voegen dat het maar tijdelijk is. ‘Ik wil mezelf altijd uitdagen om nieuwe dingen te doen. Nieuwe sprongen leren, een andere kür proberen en kijken wat allemaal mogelijk is. Natuurlijk gebeurt het dan wel eens dat je keihard onderuit gaat, maar zo lang dat in de training is, mag dat. In de wedstrijden moet het gebeuren.’
Bron: Utrechtse Sportkrant